Savnaðu inn kr. 500.000 til nýggja ítróttarhøll

Fyrsta ítróttarhøllin í Føroyum var KÍ-høllin. Hon varð tikin í brúk í 1969. Tað var Klaksvíkar Ítróttarfelag við John Reid Bjartalíð á odda, sum tók stig til at byggja høllina.

Tað skuldi nógvur peningur útvegast, áðrenn farast kundi í holt við at byggja. Skipað varð fyri basarum, eydnuhjólum og fólk gingu hús úr húsi at savna inn pening, og undirtøkan var ómetaliga góð, bæði frá einstaklingum og fyritøkum.

Í 1967 kundi spakin setast í. Tá hevði felagið fingið til vega uml. kr. 500.000, sum má sigast at vera heilt fantastist. Samlaði kostnaðurin av høllini varð mettur til 1,1 mió. kr. Tá varð roknað við rættiliga nógvum sjálvbodnum arbeiði.

Heimildarmaður okkara sigur, at tað var Jens Juul Sólbjørg, byggimeistari, sum stóð fyri arbeiðnum at fáa høllina innlokaða, Karl Hansen (Toftakarl), snikkarameistari hevði ábyrgdina av gólváleggingini og Svend Joensen, el-inst. tók sær av el-arbeiðnum. Í tann mun tað var møguligt, bleiv sjálvboðin arbeiðsmegi brúkt, og tað stóð ikki á at fáa hjálp. T.d. tá høllin skuldi tekjast, var manningin rættiliga góð, og tók tað bert 1½ dag at tekja høllina. Arbeiðið við at isolera, smíðja innan, leggja uppundir loftið bleiv fyri stóran part gjørt við sjálvbodnari arbeiðsmegi.

Í mai 1969 varð Klaksvíkar Ítróttar- og Samkomuhøll, sum hon tá bleiv kallað, klár at taka í nýtslu. Eitt tað fyrsta tiltakið í høllini var ein stór kórstevna, við luttøku av sangarum úr øllum landinum.

Til stuttleika kann nevnast, at tað var ikki loyvt at koma inn í høllina í stilletthalum, so flestu av konufólkini, sum vóru komin til Klaksvíkar at syngja, máttu í býin at keypa sær nýggjar skógvar.

Í samband við C-HM í 1980, bleiv ein stór útbygging gjørd av høllini. Bygt bleiv uppí eystureftir, og hevði tað við sær, at áskoðaraplássini blivu dupult so nógv, og umstøðurnar til umklæðing og brúsu blivu munandi betur.

Høllin er nú 42 ár gomul, og trongir til ábøtur, men vælaverk er. M.a. tá gólvið bleiv skift fyri tveimum árum síðani, vísti undirlagið undir gólvinum seg at vera so væl gjørt, at ikki var neyðugt at gera nakað sum helst við tað. Tað var stórt sæð bara at skifta gólvpláturnar út og leggja nýggjan belegning á.

Sum skilst, so er ætlanin at gera ábøtur á takið í summar.